Αφορμή

Παει καιρός που έπερνε τ' αυτί μου κάτι για μαγικά εδω... όντας συνταξιούχος του χώρου,
Το 'μυστήριο' ξεπέρναγε τα όρια μου και, απέφευγα συνειδητά να το σκέφτομαι!

16 Μαρτίου (δύσκολη μέρα)
16 Μαρτίου βράδυ και... Μια κόρη ρόδα εμάζωνε κι ανθούς εκορφολόγα...
δείπνο στ' Αδελε στο Μανώλη... αλήθεια πως ταξιδεύει ο νους του αθρώπου και πως οι σκέψεις διαφορετικών ανθρώπων συναντιούνται στο ίδιο σημείο του χωροχρόνου... με προσέγγιση ολίγων ετών πιθανώς και σίγουρα σε δυο(*) μοναδικά σπίτια σαυτά που 'μεγαλώσαμε'. (χμ... άστα γεράσαμε λες;).

Φαντάσου τώρα... δεκαετία του 60 να αναρτούσε η Μαριγώ εδώ! (ξέρεις για τη μαστοράκενα λέω) τα όσα σε εκείνο τον πραγματικά μαγικό χώρο μας έλεγε...
(χμ... την θυμάμαι περισσότερο στη μια γωνιά στο τζάκι μας, είχαμε τις θέσεις μας... θυμάσαι;
τι γινόταν με εκείνα τα 'σκαμνάκια' άραγε που νάναι; και τι απέραντη επιμονή-υπομονή; να κάνουμε τρύπες πάνω στο ξύλο με πυρομένη σιδερόβεργα)


Εκεί που σκεφτόμουν πως μόνο εμείς θα το ξέραμε αυτό το τραγούδι, ναι! εμείς οι τυχεροί (και ένα σωρό άλλα που δεν θυμάμαι) ψάχνοντας σε τούτο τον "άλλο μαγικό χώρο" έγινα ρεζίλι πάλι μας πρόλαβαν (:

Να σάσει πέτσες με τ’ς ανθούς, μαντήλια με τα ρόδα. Κι ο βασιλιάς κατέβαινε από λαγού κυνήγι, ...